Deep Democracy, écht werken met diversiteit
Één van onze fascinaties is diversiteit. De kreet van Lao Tse hangt niet voor niets aan de muur. – In de kern verbinden we, in de verschillen voegen we toe -
Het kan zo leuk en ook zo frustrerend zijn, die verschillen tussen mensen.
En zo kwamen we bij Deep Democracy; een werkwijze die perfect aansluit bij waar wij in geloven en wat wij toepassen. Met mooie, ondersteunende, tools.
Het klinkt ambitieus, Deep Democracy, en dat is het ook! Het draait allemaal om een écht andere manier van denken en besluiten nemen dan we gewend zijn. Het gaat niet om consensus, of lief de stem van iedereen horen, maar om maximaal uit de groep te halen wat erin zit, en gedragen besluiten nemen. Niet “de stem van de meerderheid” telt, maar “hoe kunnen we een besluit nemen waar zoveel mogelijk mensen voor gaan”. Gevoelens en meningen die onder tafel zitten worden manifest gemaakt zodat het echte gesprek wordt gevoerd. Dit voelt wellicht als vertragend, maar levert iets heel belangrijks op; namelijk commitment voor het doel of het besluit. Dit voorkomt besluiten die niet worden uitgevoerd en het voorkomt “sabotage” van besluiten.
Sabotage lijkt een groot woord, maar zit hem soms in kleine dingen zoals bijvoorbeeld klagen en roddelen of ja zeggen en nee doen.
De sabotage lijn:
In de praktijk is de andere manier van denken rond Deep Democracy misschien groter dan je op het eerste gezicht denkt, want:
Hoe vaak zijn we echt overtuigd dat iedereen in de groep wijsheid heeft in te brengen? In Deep Democracy is dit een basisovertuiging die maakt dat iedereen uitgenodigd wordt om zijn stem te laten horen.
Hoe vaak realiseren we ons dat bij een meerderheidsbesluit een groot deel van een groep, de minderheid, (tot bijna 50%!) zich niet gehoord voelt en met onvervulde behoeften en ideeën kan blijven zitten? Die vervolgens ergens, veelal onder tafel of in de wandelgangen tot uiting komen.
Hoe vaak gaan we snel in de overtuigings-modus en vergeten we te onderzoeken wat er allemaal speelt en wat er voor opties zijn?
En hoe vaak beseffen we dat iets in de mening, visie of houding van de ander ook in onszelf schuilt?
Het levert ook heel veel op:
In plaats van of, of denken leiden de gesprekken tot én, én denken.
Tegenstellingen worden uitgesproken en onderzocht waardoor er meer wederzijds begrip ontstaat en meningen meer fluïde worden.
Door de wens om tot een verrijkt besluit te komen, waarin de stem/ wijsheid van de minderheid wordt gehoord wordt ook de creativiteit van de groep aangeboord.
Kortom een prachtig gedachtengoed, het gedachtengoed van Deep Democracy. Het boek van Jitske Kramer is sowieso een aanrader! De Deep Democracy tools brengen goede besluitvorming en het bespreken van de onderstroom weer een stap dichterbij!
